Atlantis voorbij - Egyptische symbolen en oude technologieën

Oude Egyptische symbolen worden op de meest onverwachte plaatsen aangetroffen. Zijn deze oude hiërogliefen echt van oorsprong Egyptisch of zijn ze door andere bronnen aan de Egyptenaren geleerd? Als ze echt van Egyptische oorsprong zijn, hoe komt het dan dat symbolen die enorme overeenkomsten hebben met het Egyptische schrift over de gehele wereld worden gevonden? Veel van deze tekens zijn ouder dan de Egyptische beschaving volgens de wetenschappers is.In plaats van naar Atlantis te kijken voor de antwoorden zouden we voorbij Atlantis moeten kijken. Hebben ufo’s een rol gespeeld in ons verre verleden? Deze vraag is al talloze malen gesteld. Moeten we misschien echt de tijd nemen om deze vraag te beantwoorden? Of moeten we hem resoluut van tafel vegen als zijnde volstrekt onmogelijk?

Misschien is de tijd aangebroken dat we de tegenstrijdige informatie om ons heen eens nader beschouwen en datgene wat we als vaststaande feiten aannemen onder de loep nemen. We kunnen een enorme variëteit aan archeologische, historische, fotografische en "New Age" bekijken op zoek naar antwoorden. Tijdens onze zoektocht komen er echter steeds meer vragen boven water.

De "New Age" benadering

Lyssa Royal Holt, internationaal bekend schrijfster en helderziende staat regelmatig in contact met een entiteit die bekend staat als "Germane". Germane houdt vol dat de Aarde de afgelopen 100.000 jaar niet door ufo’s is bezocht. Ze hebben echter wel een grote rol gespeeld bij onze ontwikkeling. Germane verklaart dat de Egyptische goden en godinnen in werkelijkheid buitenaards bezoek was dat een heersende rol over de toenmalige bevolking innam. Dit zou worden bevestigd door de oude Griekse mythologie waarin goden een grote rol spelen. Ook andere oude beschavingen werden door dit buitenaardse bezoek beïnvloed. Door de inmenging van deze bezoekers zouden de bewoners van Atlantis, Lemuria en Mu aan de kennis zijn gekomen die het hen mogelijk maakte om het luchtruim te kiezen. Germane verklaart bovendien dat de oude Egyptenaren en de beschavingen voor hen ook over deze kennis beschikten.

Dr. Hover brengt ook Sanskriete teksten onder de aandacht. Deze teksten tonen de aanwezigheid van de kennis die verband houdt met luchtvaartuigen en andere schijnbaar moderne technologieën. Een passage uit de Ramayana luidt: "…die luchtwaardige en schitterende wagen kan overal naar toe gaan waar men maar wil… die wagen lijkt een heldere wolk aan de hemel te zijn… en de Koning (Rama) nam plaats en de schitterende wagen ging door de wil van Raghira de lucht in." In het Sanskriete Samarangana Sutradhara staat geschreven: "Sterk en duurzaam moet het lichaam van de Vimana gemaakt worden, als een grote vliegende vogel van licht materiaal. Binnenin moet men de kwikmotor met zijn metalen verwarmingsapparaat plaatsen. Door middel van de verborgen kracht van het kwik wordt de voortstuwende wervelwind in werking gezet. De inzittende kan enorme afstanden door de lucht reizen…. Met behulp van machines kunnen de mensen door de lucht vliegen en hemelse wezens kunnen er mee naar de Aarde komen."

De Dropa Stenen die gevonden zijn in het Baian-Kara-Ula gebergte, het grensgebied tussen China en Tibet, werpen hun eigen vragen op. De stenen, met een diameter van ongeveer 23 cm. en een dikte van 2 cm., lijken op oude grammofoonplaten. De platen laten een spiraalvormige lijn zien die loopt van het midden naar de rand. Er zijn in totaal 716 stenen gevonden en de geëtste lijnen bleken "oude Egyptische symbolen" te zijn uit een tijd die ver voor de Egyptische beschaving lag zoals wij die nu kennen. Nee, het zijn geen "echte Egyptische hiërogliefen" maar symbolen die grote overeenkomsten vertonen. Hierdoor kan men zich afvragen hoe deze zo ver van Egypte terechtkunnen zijn gekomen in een tijd die ver voor de Egyptische beschaving ligt. De stenen zijn op 10.000 jaar voor Christus gedateerd. Ze zijn in 1938 gevonden maar de oude hiërogliefen zijn pas in 1962 door Dr. Tsum Um Nui.

De bevindingen van Dr. Nui waren verbazingwekkend en brachten een golf van kritiek teweeg binnen de wetenschappelijke gemeenschap. Volgens Dr. Nui vertellen de stenen de geschiedenis van een noodlanding door een ruimteschip en het vertrek van de bemanning naar hun eigen planeet. Eén passage luidt: "De Dropa kwamen in hun luchtvaartuig uit de hemel. Onze mannen, vrouwen en kinderen hielden zich tien dagen schuil in grotten. Toen ze eindelijk de gebarentaal van de Dropa begrepen, snapten de mensen dat ze met vreedzame bedoelingen kwamen."

Als we onze zoektocht naar Egyptische symbolen en oude technologieën voortzetten, buigen we ons over het volgende mysterie. De mysterieuze "Whatsit" is het volgende waar we ons over buigen. In het boek "The Rainbow Conspiracy" wordt een verbazingwekkende foto getoond.

Dit massieve stuk ongeïdentificeerde machineonderdeel is één van de zes delen die in 1990 werden opgegraven. Volgens een informant van de schrijver werden de voorwerpen op Amerikaans regeringseigendom in het geheim opgegraven en bijna direct weer herbegraven. De buitenkant van deze oude "machines" waren met tekens bedekt die veel lijken op het oude Grieks, Hebreeuws en Sanskriet. De teksten zijn echter niet te vertalen. Dateren deze machines uit de tijd van Atlantis? Kunnen de teksten een soort gebruiksaanwijzing zijn? Of zijn deze machines achtergelaten door een buitenaardse beschaving? Een puzzel die we nog moeten oplossen? Alleen de tijd en veel onderzoek zal het leren.

Er zijn talloze referenties en theorieën die vertellen dat Atlantis en vele andere oude beschavingen verwoest zijn door hun eigen technologische vooruitgang. Als we nu in het rond kijken zien we dat we in staat zijn om dat voor elkaar te krijgen, maar 10.000 – 12.000 jaar geleden? Ongelooflijk? Misschien ook niet. Laten we maar eens rond kijken naar bewijs van atoomoorlogen en massavernietigingen.

In de oude Mahabharata staat een afschuwelijke oorlog beschreven. "…(het wapen was) een enkele projectiel die geladen was met al de kracht van het universum. Een onheilspellende kolom van rook en vlammen met de helderheid van duizend zonnen verrees in al zijn kracht… een metalen bliksemflits, een reusachtige boodschapper van de dood reduceerde het gehele ras der Vrishnis en Andhakas tot as… de lijken waren zo erg verbrand dat ze niet meer herkenbaar waren. Haren en nagels vielen uit, aardewerk brak zonder aanwijsbare reden en de vogels werden wit… na een paar uur waren alle voedselvoorraden besmet… om aan dit vuur te ontsnappen wierpen de soldaten zich in de rivieren waardoor ze werden schoongespoeld…" Dit heeft veel weg van de beschrijving van een atoombom en de nawerking ervan. Verwijzingen zoals deze zijn zeldzaam maar er zijn meer van dergelijke teksten te vinden in de oude Indiase teksten.

Fysiek bewijs?

Archeologen waren in 1947 bezig met opgravingen in het gebied rond de Eufraat. Ze waren bezig in lagen die meer dan 8000 jaar oud waren. Onder een laag die nog ouder was en terugging tot de tijd van de holenmens troffen ze een laag gesmolten glas aan. Een atoomontploffing boven een zandvlakte verandert het zand in een prachtige laag groengekleurd glas. Blikseminslagen kunnen dit soms ook veroorzaken maar dit is dan duidelijk te zien aan de patronen die zich in de laag vormen. Kometen of meteoren kunnen dit ook te weeg brengen, maar in veel gevallen ontbreken aanwijzingen zoals kraters. Dit door "atoomkracht" ontstane glas kan op veel plaatsen in Afrika en Noord Amerika gevonden worden. Ook zijn er gebouwen gevonden waarvan de bouwstenen op onverklaarbare manier zijn samengesmolten. Er zijn minstens 60 van dergelijke ruïnes gevonden in Schotland. Het zijn niet alleen simpele gebouwtjes met één kamer. Er zijn ook complete forten en gemeenschappen gevonden waarvan de gebouwen op die manier zijn gesmolten en weer verhard. Dergelijke plaatsen zijn ook in Frankrijk, Turkije, het Midden-Oosten en de Verenigde Staten aangetroffen. Het enige dat op deze vondsten lijkt zijn gebouwen in Nagasaki en Hiroshima. Dergelijke effecten kunnen alleen ontstaan als er sprake is van een atoom ontploffing.

"Toen de eerste atoombom in New Mexico ontplofte veranderde het woestijnzand in groen glas. Dit feit heeft bepaalde archeologen wakker geschud. Ze zijn bij de Eufraat aan het graven geslagen en hebben daar een agrarische laag aangetroffen die ongeveer 8000 jaar oud was, vervolgens een oudere herderslaag en een nog veel ouder laag die dateerde uit de tijd van de holenmens. Onlangs hebben de wetenschappers een laag groen glas gevonden." –New York Herald Tribune, 16 februari 1947.

Dergelijke lagen zijn op diverse plaatsen in de wereld gevonden. Glas van dit soort kan alleen gevormd worden door een hitte die de 1700 graden te boven gaat. Atoomontploffingen, vulkanische activiteit en meteoorinslagen kunnen verantwoordelijk zijn voor de vorming van het glas.

Als de bliksem verantwoordelijk zou zijn geweest voor de vorming dan hadden de glasformaties de vorm van de bliksemflitsen gehad; lang en gevorkt. Dit is dus niet de vorm waar de wetenschap zich het hoofd over breekt. Als het glas gevormd zou zijn door vulkanische activiteit dan had het ten gevolge van het langzame koelingsproces en de chemische eigenschappen een diepzwarte kleur gehad. En meteoorinslag is de enige manier waarop het glas bij de Eufraat gevormd had kunnen worden. Het probleem met deze theorie is dat er met behulp van de moderne middelen geen inslagpunt, zoals een krater, is te vinden. Een meteoor zou ook een "vingerafdruk" achter laten in het glas zelf. Men zou dan sporen van deze meteoor moeten aantreffen in het glas. Er is geen enkele aanwijzing te vinden in het glas die er op wijst dat er sprake is van een cellulaire verontreiniging.

Het Libische Woestijnglas is helder tot lichtgroen, gladde edelsteenkwaliteit en 98% pure silicium met sporen van water en gesmolten kwarts. Stukken kunnen 8 kilo zwaar zijn. De schoonheid en kwaliteit waren zo goed dat ook Toetanchamons er gebruik van had gemaakt. Het was verwerkt in zijn juwelen.

Voor zand overgaat in glas moet er dus een temperatuur bereikt worden van meer dan 1700 graden Celsius, vervolgens moet het snel afgekoeld worden om te voorkomen dat er vervuiling of insluiting optreedt. Is dit een waterdicht bewijs voor het plaatsvinden van een atoomoorlog? Op dit moment niet. Wel is het de enige manier, voor zover bekend, waarop dit type glasformatie kan plaatsvinden.

Laten we nu een ander soort aanwijzingen onder de loep nemen. Stralingswaarden kunnen ons veel vertellen. Een lage stralingswaarde is een natuurlijk iets en komt over de gehele wereld voor. Extreem hoge waarden verschijnen niet op natuurlijke wijze en zijn het gevolg van een menselijke handeling.

In Rajashthan, India, is een stad ontdekt waar de stralingswaarden zo extreem hoog zijn dat het gebied is afgesloten voor het publiek om het een groot gevaar voor de gezondheid oplevert. Een gebied met een diameter van ongeveer 4,5 kilometer had een enorm hoge waarde toen men metingen ging doen. Sinds lange tijd worden er veel meldingen gedaan van kanker en misvormingen bij pas geboren kinderen. Na de start van het bouwrijp maken van het gebied troffen deskundigen er stralingswaarden aan die 50 maal zo hoog zijn als normaal. Verder onderzoek van het gebied wees uit dat er een eeuwenoude stad lag die begraven was onder een dikke laag radioactieve as. Deze stad vertoont kenmerken van een atoomontploffing die tussen de 8000 en 12000 jaar geleden zou hebben plaats gevonden. Volgens onderzoekers zou meer dan de helft van de bouwwerken verwoest zijn en er zouden meer dan een half miljoen mensen zijn omgekomen.

Over het gehele gebied lagen skeletten, niet begraven en vaak hand in hand. Er werd erg weinig verrotting aangetroffen op de skeletten en vraatzuchtige dieren schijnen geen grip te hebben gehad op de slachtoffers. De skeletten tonen stralingswaarden die 50 maal hoger zijn dan normaal en dat is te vergelijken met metingen die gedaan zijn op de slachtoffers van Hiroshima.

Er zijn meer van dergelijke plaatsen gevonden in India. Wetenschappers hebben ook plaatsen gevonden waar uranium zou hebben gelegen. Dit tezamen met plutonium bijproducten, hetgeen zou wijzen op nucleaire reactoren. Onderzoeken geven aan dat de grondstoffen miljarden jaren geleden zijn gedolven! De gebieden zijn zo nauwkeurig ontworpen dat de straling niet verder verspreid is dan 9 meter om het complex. Verbazingwekkend!

Bezaten onze verre voorouders kennis op het gebied van nucleaire krachten? Werden ze geholpen door andere levensvormen? Hoe vaak heeft de mens zichzelf al vernietigd en bevinden we ons op dezelfde weg?