De hofkaarten stellen mensen voor, die een bepaalde rollen of typen spelen. Zij zijn het resultaat van onze eigen konditioneringen. Het spel dat wij in ons menselijke bestaan spelen. Wij zullen eerst de afzonderlijke hofkaarten beschrijven, om daarna nog eens op hun relatie tot elkaar in te gaan en daarbij tegelijkertijd een voorbeeld te geven van de veelvoudige kombinatie - en interpretatiemogelijkheden, die de tarotkaarten bieden.
Hij is de zorgeloze, de achterdochtige onvolwassen figuur, zijn voeten staan niet stevig op de grond. Hij begint de vele levensproblemen aan te voelen. Hij is Hamlet, maar nooit helemaal zeker of hij die wel wil zijn. Hij kan niet kiezen tussen liefde en haat, ja en neen, actie en reactie, moed en angst. Hij is de leerling, die met tegenzin leert. Het gevaar is, dat hij geen keuze kan maken en klem komt te zitten. nooit volwassen wordt en altijd een lafaard zal blijven.
Staven Schildknaap
Hij is de reiziger door het leven, de jonge man die zijn energieen heeft ondekt, de erotische minnaar, de danser, de muzikant. Hij is rechtschapen. eenvoudig, een praktisch mens. Hij heeft het vertrouwen van de jeugd, die klaar staat om op reis te gaan. Hij is de jonge sportman, die zichzelf traint. Hij is Narcissus, die zichzelf bewondert. Dat is ook het gevaar: zichzelf te veel bevestigd willen zien, narcisme. Hij zal zich beperkeningen moeten opleggen en andere mensen moeten ontmoeten, om zijn eigenlijke waarde te kunnen inzien.
Kelken Schildknaap
Hij is de acteur, zowel in het theater als in het leven. Hij staat altijd op het toneel. Hij is de poeet, de platonische minnaar, de troubadour, die van zijn liefde een geschenk maakt. Hij is de charmante schavuit, vol fanatsie, vindingrijk en nieuwsgierig. Maar het gevaar bestaat, dat hij altijd een amateur zal blijven. Het risico is dan oppervlakkigheid, aanstellerig sociaal gedrag. Hij moet eerst de smaak van bitterheid proeven, voor hij zijn spel kan opgeven en werkelijk de volheid van het leven leert kennen.
Pentakels Schildknaap
Hij is de student, de leerling, de mediterende. Hij bevindt zich in het hier en nu, verbaas over de schoonheid die hem omringt. Hij is kunstenaarsleerling die volledig in het scheppen van zijn creatie opgaat. Hij is mooi, spiritueel en rijk. Zijn gevaar is zijn overmatige zindelijkheid, hij mag zijn handen niet vuil maken, maar mischien moet hij dat toch..... De schildknapen werken als een balans, terwijl de energie van de ridders door hun paarden duidelijk beweging uitdrukt. De schildknaap kan voor zowel vrouwelijke als mannelijke energie staan, terwijl de ridder naar het mannelijke neigt. Can de schildknapen schijnt alleen de schilknaap der kelken oprecht met andere een relatie aan te willen gaan, de anderen kunnen rustig alleen spelen. De ridders zijn bereid, het leven van anderen te leren kennen en ze tegemoet te treden - ieder op zijn eigen manier. Zij bezitten een paard, welke beweging en lichamelijkheid voorstelt. Zij dragen een uitrusting, die het inzicht en tegelijkertijd de noodzaak aan zelfverdediging symboliseerd. Zij zijn op avontuur in de gevaarlijke wereld.
Hij is de vechter, de krijger, de kuisvaarder, de nee-zegger. De schildknaap heeft eindelijk een besluit genomen: Hij wil strijden, hij wil alles onzekerheden achter zich laten. Hij is agressie, aanval, wil, vastberadenheid, totale ontkenning. Hij is bereidt om te doden of gedood te worden. Maar hij vergt veel te veel van zichzelf.....
Staven Ridder
Hij is tot aktie bereid. De schildknaap is zich het bestaan van anderen bewust geworden., hij is genegen met hen de concurentiestrijd aan te gaan. Zijn doel is zichzelf te bewijzen, niet om anderen pijn te doen. Hij is de cowboy, de sportive tegenstander, de agressieve jonge zakenman, de goed rebel, een Robin Hood. In zijn wijdgeopende ogen zien we behoedzaamheid. Zijn paard staat op punt los te breken, het moet in toom worden gehouden.
Kelken Ridder
Hij is de welwillende vrien, de behoedzame minnaar, de diplomaat. Hij is gelovig, religeus. Hij is de ridder van de heilige graal. De schildknaap is van zijn geschilderde toneel afgestapt om het avontuur van het leven te ondervinden. Hij is er niet zeker van of zijn kelk vol of leeg is. Desondanks zou hij willen geven en nemen - maar voorzichtig. Zijn gebaren zijn wat stijfjes, maar toch moetdig. Hij is nogal eens afgewezen, maar gaat desondanks door, iets aan te bieden.
Pentakel Ridder
Hij is de arbeider, de doener, de postbode. De schilknaap is bereid, ook zijn handen vuil te maken. Als boer bewerkt hij zijn akkers, als kunsternaar brengt hij zijn creaties naar het marktplein, als mediterende test hij zijn bewustzijn in de werkelijke wereld. De ridder geeft, maar hij houdt zijn grote handschoen aan en het ziet er naar uit dat hij bang is van het paard geworpen te worden: hij zweet, hij is moe, zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn paard ziet er meer als een muilezel uit, hij straalt een bedompte, zware atmosfeer uit.
De sterke moeder, de voorbeeldige opvoedster, de verbitterde weduwe, de vitterige echtgenote, de succesvolle zakenvrouw. Welke positie ze ook inneemt, zij heeft het alleen door strijd bereikt, door de overwinnigen en nederlagen van de ridder. Zij heeft zowel belangstelling als een hard oordeel, zij is afwisselend zacht en streng. Zij heeft van het lijden moeten leren en dat is zij niet vergeten. En dat zal zij ook aan anderen doorgeven.
Staven Koningin
Zij heeft van een natuurlijk overwicht blijk gegeven, de mededingers zijn verslagen. Als koningin kan de ridder eindelijk tot rust komen. Zij zit goed in haar vel, zij is open. Van alle koninginnen bezit zij de eenvoudigste troon, zij heeft geen drukte nodig, haar houding zelf is koninklijk. Haar knieen staan uit elkaar, net zoals zij openlijk haaar zonnebloem laat zien. Haar kracht is de kracht van de natuur. Als de Zwaardenkoningin de moeder is, dan is zij de goede vriendin.
Kelken Koningin
De dorst van de ridder is gelest, de liefde is opgebeloeid, de koningin kan wegsmelten en zichzelf in haar gevoelens verliezen. Zij weet uit het onbewuste kracht te putten. Haar lichaam past zich bij de troon aan, zoals water het vorm van het glas aanneemt en haar voeten zijn een met de zee. Haar troon is een schelp, een opening, een baarmoeder en toch staat ze stevig op de grond. Zij is de minares, de droomster, die op het strand schelpen verzamelt. Zij is de "femme fatale", die zich tekens weer in de spiegel bekijkt, de jonge liefdevolle moeder, de zeemeermin, de zieneres die in haar kristallen bol kijkt. Zij is Penelope, die voor altijd op de terugkeer van haar geliefde wacht.....
Pentakels Koningin
De inspanningen van de ridder worden door de ookste beloont, de kunstenaar heeft zijn werk verkocht, de mediterende heeft zijn bewustzijn verijkt. De koningin is de "First Lady", zij geeft blijk van innerlijke en uiterlijke rijkkdom. Zij is tevreden, gelukkig en vredenlievend. Haar lichaam is het begin van het nieuwe leven, zoals het konijntje aan haar zijde duiderlijk maakt, maar haar ziel is die van een maagd. Zij is de vrouw des huizes, kunstverzamelaarster, tuinierster, beroemde schilderes of muzikante, spirituele lerares. Zij is de maagd Maria, de heilige Theresia, de mystica, die de hemel - hier en nu - op deze mooie aarde heeft gevonden.
Met hem heeft autoriteit door middel van geweld vaste voet aan de grond gekregen en het leed van de koningin is vergeten. Zijn zwaard is gereed voor de strijd. Hij draagt het niet zoals de koningin als een symbool van macht, maar hij gebruikt deze met veel energie als duidelijke en zichtbare bedreiging. Zijn ergernis laat hij zijn door zijn samengeknepen mond en zijn matte ogen. Hijvertegenwoordigt de autoritaire vader - de vaderfiguur par excellence - .de politieman, de rechter en professor. Hij is de verantwoordelijke figuur voor al die gebieden, waar zich institutioneel geweld voordoet. Als we de ridder als kruisvaarder zien, als imperialist, dan is de koning de missionaris, de hem met de bijbel in de hand volgt. Hij is op het hoogtepunt van de weg der zwaarden aangekomen.
Staven Koning
De koningin is tot rust gekomen en heeft van het leven genoten. Haar bewustezijn is passief - terwijl de koning weer tot beweging komt. Zij bevond zich helemaal in het hier en nu. Hij leeft in de toekomst. Met hem sluit de kring - de salamanders, die op zijn troon getekend zijn, bijten zich in hun staart-, hij weet dat hij kan vechten en tot rust kan komen. Maar hij wil meer dan dat. Hij is de leider, de goede en betrouwbare patrias familias, de ernstige en eerlijke partner. Desondanks straalt hij radeloosheid uit, want hij begint de onzekerheid te voelen, die zoveel zekerheid kan scheppen. Op de kaart duikt een levende salamander naast zijn troon op, als symbool voor het vuur dat nog steeds krachtig in hem brandt.
Kelken Koning
De koning ziet er ruw en hoekig uit, ondanks de vervulling door de liefde, die hij als koningin in staat was te ervaren. De zee rondom de koningin is volledig in rust, terwijl hij in de kaart van de koning woelig is en aan alle kanten omhoog spat. Hij kondigt het avontuur aan. Zijn gevoelens zijn zo sterk geworden, dat hij ze moet onderdrukken. Er ligt zoveel verantwoordelijkheid op zijn schouders en de onderdrukte gevoelens maken hem onzeker. Aan de ketting om zijn hals hangt een dode vis, terwijl de levende vissen om hem heen ui het water springen. Het is voor hem niet gemakkelijk zijn stenen troon door het water te laveren, hij dreigt te zinken..... Hij stelt de succesvolle kunstenaar voor, de psychotherapeut, de professionele schrijver. In tegenstelling tot de koningin maakt hij van zijn macht een schouwspel.
Pentakels Koning
Hij kan niet meer bereiken dan datgene wat hij reeds verworven heeft. Hij zit er helemaal tevreden bij, hij is vredelievend, succesvol en gelukkig. Hij heeft zichzelf verwerkelijkt. Zelf de natuur om hem heen bloeit op en wordt een deel van zijn gewaad. Hij is het symbool van de goede vader, de meelevende leider, de beste echtgenoot, die je je maar kunt voorstellen. Hij is zijn eigen baas. Maar hij speelt nog steeds een rol. Hij heeft alles en geniet er ook van, maar als het nodig is, zal hij het verdedigen en ervoor vechten. Zijn wapenuitrusting draagt hij onder zijn kleding. Elk van de koningen vertegenwoordigen de hoogste mogelijke menselijke uitdrukkingsvorm van een bepaalde energie, een bepaald element, een bepaald weg der menselijke ervaring.
Wij gaan nu experimenteren met de hofkaarten en leggen de Koninginnen naast de Koningin. Vervolgens bekijken we welke paren zij opleveren.
Koningin en Koning van de Zwaarden
Hij hoort voordurend haar verwijtende stem, zij moet steeds zijn gespannen gezicht en zijn stijve houding aanzien. Zij kunnen elkaar niet in de ogen kijken. Zij zijn vanwege hun spel afhankelijk van elkaar, maar zij willen geen wezenlijk contact met elkaar. Zij zijn beide verstandmensen en zij stellen wederzijds voor hun situatie verantwoordelijk. Zijn hemd is goed gestreken en zijn woede net zo perfect onderdrukt. Ondanks zijn machtvertoon is hij ook maar een pantoffelheld.
Koningin en Koning van de Staven
Zij staan met elkaar in verbinding en kijken elkaar in de ogen. Het zijn praktische mensen, die goed in hun vel zitten. Er bestaat gelijkheid tussen hen, maar zij willen allebei hun onafhankelijkheid behouden. Daardoor onstaat er wedijver en spanningen tessen hen. Zijn linkerhand komt ongeduldig uit de reeds teruggeslagen mantel naar voren. Mischien maakt ook hun tevredenheid hem nerveus. In ieder geval ziet hij eruit of hij elk moment kan opspringen, om een woordenwisseling te beginnen.
Koningin en Koning van de Kelken
Beiden zijn gevoelsmensen, die zich graag in hun eigen emoties en dromen verliezen. Hij droomt van kunst, therapie, cultuur en roem. Zij van verre landen en andere minnaars. Zij ziet er broos uit, maar zij wordt gevaarlijk zodra zij hem dreigt de doos van Pandora te openen. Hij houdt er net zo veel van om haar psych te onderzoeken en te analyseren, als om haar te ondersteunen en te beschermen.
Koningin en Koning van de Pentakels
Zij zitten onspannen en met een heldere blik op hun troon, zij leven bewust. Zij kijken elkaar aan, maar zien in de andere geen tegenstand, geen wedijver en geen emoties. Zij spiegelen zich aan elkaar, helder en zonder projecties. Zij zijn niet van elkaar afhankelijk, zoals het paar van de Zwaarden, noch zijn zij op dezelfde wijze als het paar van de Staven en Kelken onafhankelijk. Tussen hen heert onderlinge afhankelijkeheid en eensluidendheid door de stilte, ontspanning en meditatie. Zij zijn van ekaar vervult. De levensvreugde, die zij voelen delen zij met elkaar en zij genieten er van in gezelschap van de ander te zijn. Als zij alleen zijn, ontbreekt het hen aan niets
De Familie van de Zwaarden
Wanneer wij de schildknaap en de ridder niet als kinderen beschouwen, valt bij de kaarten van de Zwaarden op, dat ook de kinderen niets met elkaar kunnen beginnen. Al hun energie zit in het gevecht met hun ouders,ze hebben geen energie meer om nog met elkaat te spelen. Het lijkt alsof er voor hen maar twee mogelijkheden zijn: Het openlijke meningsverschil en de agressie of de angstig onderdrukte woede, zakheid en neurose
De Familie van de Staven
In deze familie worden de kinderen hoofdzakelijk aan zichzelf overgelaten. Wat kunnen zij anders met elkaar doen, dan met elkaar te wedijveren en oorlogje te spelen?
De Familie van de Kelken
Bij de kelken ziet het er anders uit. De ridder lijkt op zijn vader, hij is net zo beschermd en zeker onder zijn uitrusting. Hij gaat echter een stap verder van zijn vader - hij staat open voor andere mensen, net als zijn jongere broer en biest hen zijn liefde aan. In de beschutte sfeer van de Kelken eren de kinderen, liefdevol met elkaar te spelen, te delen en andere mensen tegemoed te treden.
De Familie van de Pentakels
In de familie van de pentakels hebben de kinderen alles gekregen, wat menselijkerwijs mogelijk is . Hun thuis was te harmonisch, te rustig en te perfect. Zij kunnen net als de kinderen uit de zwaardenfamilie niet met elkaar spelen. De ouders hebben de kinderen niet nodig, omgekeerd ook niet. Nu moeten ze zich van thuis losmaken en alleen met het geschenk dat zij hebben gekregen hun eigen weg gaan
In de kaarten van de Kleine Arcana zitten heel veel betekenissen verborgen, waarvan we er hierna slecht enkele kunnen noemen. Waite was de eerste, die ze met symbolische afbeeldingen opluisterde. Daarvoor zagen de kaarten er net zo uit als de ons bekende speelkaarten. Zij hebben niet dezelfde symbolische en archetypische betekenis als de kaarten van de Grote Arcana, maar zij zijn desondanks rijk aan figuratieve stimulansen en drukken voorveelden van de dagelijkse levenssituaties uit. De Kleine Arcana is onderverdeeld in vier series, telkens genummerd van een tot en met de tien en de vier Hofkaarten - Schilknaap, Ridder, Koningin en Koning.
De aas steekt boven de andere kaarten uit, want alle andere getallen stammen van de Een af. Altijd wanneer er een Aas opduikt, drukt het een krachtige energie uit, want het is het duidelijkste symbool van de hele rij. Het wordt met creativiteit, het begin, indivdualiteit in verband gebracht. De Azen zijn de basisuitrusting van de Magier - de inhoud van de buidel van de Dwaas. De Aas is het punt
Twee
De Twee is de belichaming van de gedachte der deling, van de dualiteit. Hij drukt al het negatieve en positieve uit, dat er kan plaatsvinden. De Twee is de lijn.
Drie
Dit getal symboliseert de synthese, vruchtbaarheid, drieeenheid. De Drie is het vlak
Vier
De Vier is het basissymbool voor materie, het vierkant, de kubus. Zij staat voor de materiele wereld, voor inhoud, dichtheid, stabeliteit, maar ook voor oponthoud, verdoving, onbewegelijkheid. De Vier is de ruimte.
Vijf
De Vijf symboliseert een nieuwe ontwikkeling: dynamiek. De materie wordt met de factor tijd uitgebreid. Zij beweegt zich.
Zes
De Zes staat voor het bewusteworden van het verleden, het heden en de toekomst
Zeven
De Zeven symboliseert een crisis, onzekerheid, instabiliteit.
Acht
De Acht is het symbool voor de cyclus, voor eb en vloed, voor verandering en dood.
Negen
De Negen staat voor volheid, het hoogtepunt van een proces.
Tien
De Tien is het hoogtepunt van de rij, de afsluiting van een proces, een nieuw punt
Vervolgens geven wij een korte uileg over de vier delen van de Kleine Arcana en gaan daarna op de afzonderlijke kaarten in
Vanaf het begin is het de geest (1) die helder en duidelijk naar voren komt, die deelt en analyseert; een uitgangspunt, dat reeds deling, splitsing inhoudt. Een gespleten ego (2), een gesloten hart, dat als het zich opent eerst een keer lijden (3), liefdesverdriet en jaloezie door moet maken. Daarna volgt depressie (4), onverschilligheid, eenzaamheid, het onvermogen met elkaar een harmonieuze verhouding te hebben. Strijd (5), verlatenheid, de schuld aan anderen geven, proberen te bedriegen. Er rest alleen nog maar de vlucht (6), het zoeken naar andere oevers, maar ook op de vlucht neemt men zijn eigen kwellingen mee. Men probeert zich aan te passen (7), zoekt de vreugde in het ongeluk, is blij over het leed can een ander, probeert hen te verraden, te gebruiken. Daarbij is en desondanks niet de slimmere (8), het verstand zit gevangen en de ervaring van de nachtmerrie (9) duurt voor tot het bittere einde, de dood door het zwaard (10), die tegelijkertijd een nieuwe ochtend aankondidigt.
Uit het oerwoud van de zwaarden komt men in het bos, dat vol beloftes en kiemzaadjes (1) zit. De staf als scepter, die in tegenstelling tot het zwaard niet meer verwondt; waarop men kan leunen, die als wandelstok dienst kan doen. En er wordt werkelijk een reis voorbereid (2), je wilt vertrekken, de wereld ontdekken. De reis is echt (3), je bent halverwege en je moet het onbekende tegemoet treden. Je komt op een plek waar je een gemeenschap vindt, in een huis op het platteland, vrienden, vreugde, feest. De verhoudingen blijken echter problematisch te zijn (5), ze zitten vol spanningen, meningsverschillen, zolang je niet bereid bent samen een doel, een ideaal te vinden (6). Uiteindelijk vind je jezelf helemaal alleen in de strijd terug (7). Men ondergaat een identiteitscrisis, houdt vol, weerstaat, verdedigt zich en ontdekt uiteindelijk in zichzelf louter energie (8). Enorm wantrouwen, angst voor alle staven bij elkaar (9) en eindelijk neemt men het besluit, over zijn ervaringen na te denken. Men legt de riemen in de boot, werpt het anker uit en verbrandt het verleden (10).
Men komt vanuit het bos in de tuin en opent zich niet alleen voor de ervaringen, maar ook gevoelens en gewaarwordingen. Men voelt het stromen (1) en ondekt de liefde (2). De ontmoeting met anderen wordt een feest (3) en men bekijkt de anderen met nieuwe ogen. Vroeg of laat keert men naar de eenzaamheid terug (4), men staat stil, heeft geen vertrouwen meer. Men is tevreden met dat, wat men heeft en voelt tegelijkertijd een schuldgevoel, omdat mogelijkheden niet gebruikt worden (5). Men gaat ontmoetingen uit de weg en probeert in dromen tevredenheid te vinden (6). Is deze droom echt of niet? (7) De eerste toenadering tot het magische, tot men besluit alles op te geven (8) en op zoek naar het onbekende te gaan. Dan vindt men de bron in zichzelf (9), men opent zijn hart, is bereid, gasten uit te nodigen en voelt, dat uit de verliefdheid diepe liefde ontstaat (10).
Men is thuis gekomen. Eerst nu ziet men wat er aan de andere kant van de gevoelssfeer zit, de energie (1) die God geeft, zie zich echter als deze net aanvaard is, verdeelt en besluiteloosheid (2) veroorzaakt. Men is bereid de energie voor een hoger doel in te zetten (3), men onderwerpt zich aan discipline en klemt zich dan aan de resultaten (4) vast en wordt een egoist. Het aardse bestaan sleept hem in zijn tumult mee en verstoort de zekerheid (5). Men verlaat de veilige paden en verdwaalt, tot men bereid is bescheiden te zijn (6). "Wat je gezaaid hebt zal je oogsten", ook als men het nog veranderen en verwerken moet (8). Slechts dan is men werkelijk tijd (9) en ervaart men het gevoel thuis gekomen te zijn (10).
