Let bij de Zwaarden altijd op de lucht, deze geeft je duidelijk aanwijzingen wat de betreffende kaart wil zeggen.
Aas van Zwaarden
Een lichtgevende, witte hand komt uit een wolk tevoorschijn en houdt de greep van een zwaard stevig vast. De punt van het Zwaard wordt door een kroon met een bosje palmbladeren en een olijftak getooid. Op de achtergrond zien wij een kaal berglandschap. Aas van zwaarden staat voor het element lucht, voor denken en onderscheiden. Het symboliseert het verstand, dat zegt: "Ik denk, dus ik ben", en "Ik wil!" Het Zwaard vernietigt onze illusie en helpt ons, op emotionele en verwarrende momenten de feiten te zien en de mist op te laten trekken. Het staat voor scheiding - het is het Zwaard, dat de navelstreng doorsnijdt en aldus de baby van de moeder scheidt.
Een vrouw in een wit gewaad zit op een grijze sokkel voor de zee. Zij is geblinddoekt en kruist haar armen voor de borst. Haar beide handen houden elk een zwaard vast. Aan de hemel schijnt de sikkel van de nieuwe maan. De houding van de vrouw laat zien, dat zij zich voor gevoelens wil beschermen. Zij straalt angst en wrevel uit en we kunnen zien, hoe zij de gevoelens in haar hart met haar gekruiste armen afschermt. Zij sluit haar ogen voor de wereld, een poging tot het innerlijke te komen. Zij schijnt ons te willen zeggen, dat wij haar met rust moeten laten!. Zij sluit zichzelf buiten. Zwaarden twee: benoem twee dingen die je belemmeren.
Een rood hart wordt door drie zwaarden doorboord. Het rood van het hart steekt duidelijk tegen de grijze lucht af. De regen valt uit de zware wolken. Het enige hart in het hele tarotspel is met zwaarden doorboord. Als we deze kaart beoordelen voelen we meteen het verdriet, het gebroken hart. Het lijkt alsof we eerst deze pijn in ons hart moesten voelen, om het te ontdekken, om weer tot leven gewekt te worden. Er druppelt geen bloed uit de wonden, het is oud zeer, niet nieuw. Dat kan echter ook een aanwijzing zijn, de wonden volledig te aanvaarden en aldus de pijn te transcenderen. Trek drie kaarten, om te zien wat de drie zwaarden voor jou betekenen.
Een man ligt met een in gebed geheven handen op een doodskist. Op de doodskist staat een zwaard afgebeeld, drie andere hangen aan de wand. Op de achtergrond schitterd een kerkraam met prachtige kleuren. De man heeft het opgegeven, hij heeft zijn gevoelens definitief begraven en onderdrukt. Hij trekt zich volkomen van andere mensen terug - hij voelt echter geen werkelijke rust in zichzelf, hij zit vol ronddwarrelende gedachten. Het denken laat hem niet met rust. Vaak hebben er het nodig om ons een tijdje terug te trekken, om wonden te laten helen. Op deze manier staat deze kaart ook voor een tijd van innerlijk zelf onderzoek. Het enige kleurrijke aspect in deze kaart is het kerkraam, dat ons positief stemt en een helend aspect laat zien. Een vrouw schijnt een kind te zegenen.
Een jongeman staat op de voorgrond van de afbeelding. Hij draagt twee omhooggestoken zwaarden in zijn linkerhand, hij lijkt met zijn rechterhand op een andere te steunen. Op de achtergrond lopen twee mensen in de richting van de zee. Twee zwaarden liggen op de grond verspreid. De lucht is bedekt met puntige wolken. Een mysterieuze kaart! Het toont de overwinnaar en de verliezers, die nederig, beschaamd en zwak het strijdtoneel verlaten. Het is het moment van de nederlaag en de opstandige wanhopige gevoelens daarna. Zelfs de lucht schijnt dit te weerspiegelen. Deze kaart straalt een sterk leedgevoel uit. Het staat ook voor de gevoelens, die wij ervaren als wij verlaten worden. Denk er over na, waar je jezelf in deze kaart terugvindt.
Duiding
- Verlies, verlatenheid
- Schaamte, nederigheid
- Zowel het leed van de overwinning, als van de nederlaag
We zien een schipper, een vrouw en een kind in een boot. Zes zwaarden steken in de boot. De oever is op de achtergrond. De mensen, mogelijk een gezin, varen een onbekende toekomst tegemoet. Het enige wat hen zijn voorbije pijnlijke ervaringen, zorgen en hoop op een betere toekomst - gesymboliseerd door de zwaarden. De houding van de vrouw laat zien, dat zij in haar situatie, die zeer lang zorgwekkend is geweest berust heeft. Zij schijnt zich in haar lot te beschikken. Zij gaat door een moeilijke periode van haar leven
Een man, die er als een clown uitziet, sluipt op zijn tenen met vijf zwaarden in zijn armen weg. Twee zwaarden steken nog in de aarde voor het tentenkamp, dat hij heeft verlaten. Een gevaarlijke situatie! Hij rijdt met de auto, en kijkt tegelijkertijd in de achteruitkijkspiegel - hij beweegt zich naar de toekomst, maar kijkt echter naar het verleden. Hij probeert zich op slinkse wijze uit een situatie te redden, een conflict te ontwijken, maar daarbij blijft altijd iets achter. De twee zwaarden steken nog steeds in de aarde, hij komt er niet van los. Tegelijkertijd snijdt hij zichzelf aan de vijf zwaarden, die hij in zijn handen draagt. Hij weet niet, hoe men met scherpe zwaarden, met moeilijkheden omgaat. Hij reageert op nieuwe conflicten met oude patronen. hij gaat niet open met ze om en blijft er daarom alleen mee zitten.
Een vrouw staat vastgebonden en geblinddoekt in een halve cirkel van acht zwaarden. Op de achtergrond is een burcht te zien. Haar voeten staan in een plas water. Zij heeft haar geboorteland, het kasteel verlaten, maar nu weet zij niet wat zij met haar nieuw verworven vrijheid moet doen. Zij heeft nog steeds het gevoel gevangen te zitten. Zij gelooft in haar eigen hulpeloosheid. In feite kan zij op ieder moment de touwen afwerpen, zij zijn slecht los om haar lichaam gewikkeld, zij kan de blinddoek van haar ogen afhalen en de situatie aanschouwen zoals deze is. De zwaarden staan weliswaar om haar heen in de aarde, maar de weg vooruit is helemaal vrij. Zij zou de verantwoording voor haar volgende stappen zelf kunnen overnemen.
Duiding
- Geloof in de eigen hulpeloosheid en weerloosheid
- De illusie gevangen te zijn
- Niet in staat zelf de verantwoording voor het eigen leven te nemen
Een vrouw zit in bed, de handen voor het gezicht geslagen. Zij is voor de helft met een sprei bedekt, waarop rozen en de tekens van de dierenriem zijn te zien. In de zwarte lucht hangen negen zwaarden. Haar leven is een nachtmerrie geworden. Het verhaal van de zwaarden nadert zijn hoogtepunt - het is tijd om wakker te worden! Haar zorgen en angsten zijn zo groot geworden, zij schijnt het leed van de hele wereld op zich te willen nemen. De zwaarden raken haar niet, haar lijden is immaterieel en komt uit haar fantasie voort. Voor haar is het de hoogste tijd om haar zorgen en gevoelens uit te drukken - elk zwaard apart te benoemen, bij "de kleine" haarzelf betreffende problemen te blijven en zich niet met het abstracte, ver van haar bed "leed van de wereld" bezig te houden. De mogelijkheden, de levendigheid en energie voor een nieuw begin zijn aanwezig - gesymboliseerd door de rozen op haar sprei.
Aan een waterkant ligt een man op zijn buik op de grond. De zwarte lucht stijgt op en een helder stralend licht is aan de horizon te zien. Nu is het geschied! De grenzen van het denken zijn bereikt. Slechter kan het niet meer worden. De strijd is eindelijk gestreden, de nacht is voorbij en de dag breekt aan. Het is geen kaart voor de lichamelijke dood, maar voor de dood van het denken. Hiermee komt de onvermijdelijke ontspanning, schoonheid, liefde, vreugde, blijdschap en licht.
Duiding
- Het einde van het denken
- Geef de strijd op
- Als het uiterste bereikt is, vindt ontspanning plaats, onstaat schoonheid
Een lichtgevende hand, die uit een wolk tevoorschijn komt, houdt een staf met groene blderen vast. Die hand wijst in tegenstelling tot de zwaarden aas met de binnenkant van de hand naar de waarnemer. Op de achtergrond zien we een mooi landschap met een rivier, een burcht en bergen. De kilte van de zwaarden is door iets levends vervangen. De staf is een frisse twijg, waaraan groene blaadjes groeien. De staven Aas staat voor het element vuur, voor de fallus, voor mannelijke kracht, voor de kracht om te groeien. Hij is de staf van de Magier. In tegenstelling tot het "ik wil" van de zwaarden, dat uit het denken voorkomt, roept het levendig en vol energie "ik kan". Het is de magische wil. Je grijpt de gelegenheid aan, je neemt je leven met volle verantwoording in beide handen. De staven aas straalt warmte en kracht uit.
Duiding
- Nieuwe levenskracht, groei, ontwikkeling, levendigheid
Een man staat op de uitkijkpost van een kasteel en kijkt over een landschap van bergen en de zee. In de linker hand houdt hij een staf, aan zijn rechterkant zien wij een andere, die aan de mmur is bevestigd. In de rechter hand houdt hij een wereldbol. Links vanhem zien wij rozen en lelies. die samen een kruis vormen dat op de muur gegraveerde is. Hij heeft alles bereikt wat hij wilde. Hij had succes, hij kocht bezittingen, hij was de baas in zijn eigen kleine wereld. En wat nu? Het geeft hem geen voldoening meer, er bestaat nog een grotere wereld, die op hem wacht. Vuur - gesymboliseerd door de beide staven - is niet langer tevreden met dat, wat er werd bereikt. Het kent geen stilstand, het wil groeien. En hij voelt dat het zinloos is, om vervulling in de toekomst te zoeken. De rozen en de lelies staan voor de wedergeboorte en het licht, bewustheid.
Een man staat op een heuvel met de rug naar ons toe en kijkt uit over een goudglanzende zee, waarop schepen voorbij varen. Drie staven zijn om hem heen in de grond geplant. Met de rechter hand houdt hij een van de staven vast. Hij is op zoek naar het nieuwe, naar het onbekende, naar een grotere werkelijkheid. Hij wil graag aan het spel des levens deelnemen en is bereid, risico,s te nemen. Hij is reeds een groot deel van de weg gegaan en is nu bij de zee aangekomen. De zee staat voor de uitgestrektheid van het universum, de eenheid, het geheel. Alle rivieren komen uiteindelijk in de zee uit. Hij kijkt tevreden naar de voorbijvarende schepen - herinneringen aan zijn leven dat achter hem ligt. Hij laat ze gaan, hij laat ze los, om van hen bevrijdt helemaal in het nieuwe te kunnen duiken. Hij staat daar gewoon en slaat ze gade, hij straalt rust en kracht uit, hij leeft in het nu, hij is alert. Hij komt vanuit het Himalayagebergte en is bereid, meditatief in de wereld, midden op het marktplein te leven.
Als waarnemer zijn we uitgenodigd tussen de uit staven en guirlandes bestaande boog, door de kaart binnen te treden. Twee dansende menden heten ons met omhooggestoken armen welkom. Op de achtergrond zien wij een burcht of een middeleeuwse stad. Deze kaart is een uitnodiging om mee te feesten, te lachen en te dansen. Het leven is het pas waard, geleefd te worden, als het tot een groot feest geworden is. De deur is open, wij zijn overal welkom. het is een goed moment om ons bij verschilllende groepen aan te sluiten, onze energie met anderen te delen, anderen toe te laten en de muren die we tegenover anderen opgeworpen hebben, af te breken.
Vijf jeugdige personen, ieder met een staf in de hand, vechten met elkaar. Het gevecht wordt licht opgevat, als een schijngevecht, een vooraf afgesproken treffen. Bij deze kaart zien we, dat het element vuur niet stil kan staan, zijn energie is de beweging, de dynamiek. De jongeren vechten net als kinderen uit overmoed, uit pure vreugde om de bruisende energie, die zij voelen. Het is het plezier in het deul, de krachtmeting met anderen - zij zijn alleen maar in het spel geinteresseerd, niet in de overwinning, of om anderen te verwonden. Vaak kunnen we in hen ook de verschillende "ikken"herkennen, die zo vaak in onszelf met elkaar in strijd zijn. Ieder zegt iets anders, iedereen heeft een ander, beter idee. We hebben geen doel, wij kunnen niet verder gaan, wij zijn onduidelijk en besluiteloos.
Duiding
- Vreugde over pure energie, overmoed
- Krachtmeting, vergelijken met anderen
- Verschillende "ikken", ideeen zijn in strijd met elkaar
Wij zien een zegetocht. De overwinnaar rijdt met een trotse houding op een mooi paard. Op zijn hoofd draagt hij een lauwerkrans, een andere siert zijn staf, die hij in zijn rechterhand houdt. Naast hem zien wij mensen, die ook staven dragen en hem begeleiden. De overwinnaar straalt succes en optimisme uit. Hij weet, dat hij "goed" is - hij straalt de kracht en het vertrouwen van een leider uit. Zijn positiviteit trekt succes en geluk aan. Hij schijnt goed nieuws te brengen. Onder de mensen om hem heen heerst geestdrift en vreugde
Een man houdt vol angst een staf voor zijn borst gekruist. Hij staat met de benen gespreid stevig voor een afgrond. Op de voorgrond can de afbeelding rijzen zes staven hem naar hem op? Wordt hij dan werkelijk aangevallen ? De zes staven kunnen hem niet bereiken - hij vecht tegen geesten. Hij is er zo aan gewend, te vechten, zich te verdedigen, dat hij de situatie waarin hij zich werkelijk bevindt, niet meer kan onderkenen. Hij protesteerd niet, hij stelt zich niet nieuw op iedere situatie in, hij reageerd machinaal. Wij drukken op deze bepaalde knop en elke keer komt er weer dezelfde reaktie! Zijn lichaam is door het vechten sterk geworden, zo voelt hij zich ook alleen in het gevecht sterk. Wat zou er met hem gebeuren, als hij opgeeft ? Hij gaat de weg van de krijger, hij is een samurai
Duiding
- Zelfverdediging, angst voor verwondingen
- Kracht, die alleen gedurende de strijd wordt gevoeld
Acht staven vliegen over een wijds landschap door de blauwe lucht. Op de kaart zijn geen mensen te zien. Het is de momentopname van een ogenblik, het hier en nu. Alles is open. Het zijn acht staven en het getal acht staat voor oneindigheid. Ieder moment op zich is zonder verleden en zonder toekomst, oneindig. Laat je door de wind dragen, houd je nergens aan vast.
Een sterke man staat met een staf in de hand voor een hele rij staven. Om zijn hoofd draagt hij een verband. Hij kent de strijd nog, hij zit vol wantrouwen en ziet aleen nog maar vijanden. Iedere inspanning van een woordenwisseling grijpt hij aan als excuus om af te haken. Zo neemt hij niet een keer de verantwoording voor zijn daden. Het zijn altijd "de anderen", nooit hijzelf. Hij is er zich helemaal niet van bewust, dat hij zijn eigen wereld schept en daarmee iedere situatie waarin hij terecht komt. Hij heeft zoveel energie en weet niet, hoe hij die postitief of creatief moet gebruiken. Hij kent geen bewustzijninhouden, die aan de andere kant van conflicten liggen.
Duiding
- Bereidheid ten allen tijde te strijden
- Hij kent zijn eigen zelfverantwoordelijkheid niet
Een man met sterke armen en benen draagt een hele bundel staven voor zich uit. HIj begraaft er zijn hoofd in. Hij heeft zich, gedreven door de wens tot beweging en dynamiek, in de grote verantwoordelijkheden en te veel verplichtingen gestort. Zij drukken hem naar benenden, maar hij loopt en loopt en weet al niet meer waarheen. Waarom holt hij dan toch zo door? Hij hoeft alleen maar te stoppen, dan zou hij voelen wat hij allemaal met zich meesleept en kon hij besluiten of het de juiste manier is, om zijn moeilijkheden "uit te vechten", Het wordt tijd, de hele bundel te laten vallen en te kijken waar men zich echt bevindt. Men heeft genoeg rondgerend, heeft genoeg gestreden en zich ingespannen. Energie kan niet meer op de juiste manier ingeschakeld worden; door pure overbelasting ziet men niets meer.
Na de pijnlijke zwaarden en de dynamische staven zijn we nu bij de ontvankelijke, innnemende Kelken aangekomen. Zij symboliseren gevoelens, vrede, zachtheid, vriendschap - Het vrouwelijke principe. Geven uit pure overvloed
Aas van Kelken
De hand die uit de wolken komt is voor de eerste keer geopened. Zij houdt een gouden kelk vast, waaruit water vloeit in een meer met waterlelies. Boven de kelk zweeft een witte duif, die een witte schijf, met een wit gegraveerde kruis erop, in haar snavel houdt. De Aas van Kelken staat voor het element water en voor overvloedige liefde. Er worden onverwachte betrekkingen aangeknoopt. Er duikt iemand op. waar niet op gerekend is.
Twee geliefden staan tegenover elkaar, ieder houdt een kelk in de hand. Boven hen verheft zich een gevleugelde, leeuwenkop, eronder zien wij twee slangen, die zich om een staf kronkelen. De beide mensen lopen behoedzaam naar elkaar toe, het is het begin van een liefde en vriendschap. Wanneer twee energieen samengaan, twee wezens die van elkaar houden een worden, onstaat er een nieuwe derde, die door de gevleugelde leeuw gesymboliseerd wordt. Dit nieuwe is groter, sterker en wijzer dan ieder van hen apart.
Drie in lange gewaden geklede vrouwen dansen met elkaar, de kelken in hun opgeheven handen. Zij vormen een kring. Aan hun voeten liggen uit vruchten gemaakte strengen. Het is tijd om met elkaar feest te vieren. De afbeelding drukt de liefde en de vreugde uit, die we met vele mensen delen. De vruchten, die op de grond liggen, tonen ons de volheid en de rijkdom, die de natuur ons te bieden heeft. Een herinnering eraan, dat zij vol van schoonheid en geschenken is.
Een jonge man zit met gekruiste armen onder een boom. Uit een wolk wordt hem een kelk aangeboden, voor hem staan nog drie andere. Hij kijkt naar de grond. Hij speeld het beledigde kind, dat gestroost wil worden. Er wordt hem een geschenk aangeboden, dat hij waarschijnlijk niet ens opmerkt. Zijn leven verveelt hem. Hij bekijkt de drie kelken voor zich, maar niets kan hem meer interesseren. Zijn vraag is: "Waarom iets doen?" Het is een poging, verveling tot een meditatie te maken. Maar bij de kelken bestaat het gevaar apatisch te worden, passiviteit en de heldere opnamebereidheid met ongeinteresserdheid te verwisselen. Het is geen werkelijk in zichzelf treden, maar een koppig zich terugtrekken.
Duiding
- Het leven zit vol geschenken, mogelijkheden, gelegenheden
Een man, die in een zwart gewaad is gehuld, bekijkt drie omgevallen kelken. Achter hem staan nog twee andere. Op de achtergrond zien we een burcht en een brug over een rivier. De kelken achter hem kan hij pas zien als hij zich omdraait, als hij met het verlies van het verleden afgerekend heeft, Dan pas kan hij verder gaan, over de brug naar een nieuwe toekomst. Zolang hij nog over voorgaande gebeurtenissen verdrietig is, is hij blind voor het nieuwe.
In een kasteeltuin overhandigt een kleine jongen met een liefdevol gebaar eeen kelk, waaruit een geopende witte bloem omhoog steekt, aan een meisje. De andere vrijf kelken vinden we verspreid ovder de afbeelding. In een beschermde ruimte kunnen wij ons veroorloven, als een kind te zijn. We kunnen open en kwetsbaar zijn, onschuldig en vol vertouwen. Wanneer wij het kind, dat in ons allemaal verborgen zit, toestaan om naar buiten te treden, zien wij de wereld weer als nieuw, vol verwondering, dankbaarheid en liefde
Duiding
- Wij bekijken de wereld door de ogen van een kind
Een zwarte gestalte, die et de rug naar ons toestaat, hij kijkt naar zeven kelken, die in een grijze wolk zweven. In iedere kelk ontwaren wij een symbool. 1 Wat is werkelijkheid, wat is illusie? 2 Wie ben ik? Wij zijn ons bewust, dat de dingen die er echt uitzien het niet zijn en dat verschijnselen, waarvan we iedere realiteit betwisten over het algemeen "echt" zijn. Wat verbergt zich achter de gestalte die zich aan het gezicht onttrekt? De kelken symboliseren onze wensen: rijkdom ( de juwelen), bezit (het kasteel), succes ( de lauwerkrans), verlichting ( de stralende gestalte in het midden ) evenals de angsten die daarmee verbonden zijn: armoede, mislukking, het collectieve onderbewustzijn ( het monster) en sex ( de slang). Wanneer we diep in de aard van de wensen dringen, beseffen wij dat we ze nooit kunnen vervullen. Zij betreffen alleen maar uiterlijkheden: een huis, juwelen, een mooie vrouwe, succes.... en de ware vervuling beleven we slechts als we de reis naar het innerlijk aanvangen, wanneer we thuis gekomen zijn.
Een in het rood geklede man wandelt, steunend op een staf, naar de berg op de achtergrond. Op de voorgrond staan acht kelken in een dubbele rij. Het ziet ernaar uit, alsof er een ontbreekt. De volle maan - de sikkel met de volle ronde schijf - schijnt vanuit de nachtelijke hemel naar benenden. Alle kelken staan rechtop, er is er niet een omgevallen, desondanks gaat hij weer op zoek. Hij verlaat een rijke en gevestigde situatie - de acht kelken -, maar een schijnt te ontbreken, er schijnt meer mogelijk te zijn. De maansikkel en de volle ronde schijf, die een eenheid uitdrukken, zeggen ons, dat na de volheid de leegte komt en na de leegte de volheid.... En dus laat hij de volle kelken achter. Hij is niet ontevrede, maar iets schijnt hem te roepen. Hij zoekt de volledige bevrijding, verlichting. Mischien voelt hij ook dat een situatie ten einde loopt en hij breekt op, voor het plotselinge einde met volle kracht raakt. Hij moetgaan, zijn energie volgen, die zich reeds op de weg naar het onbekende bevindt. Deze kaart herinnert aan de Heremiet.
Een voluptueze, in het wit gekleedde man zit met gekruiste armen op een taboeret. Hij zit voor een uit negen kelken bestaande halve cirkel. Hij wil niets weten van overgave, zelfdiscipline of groei door inspanning. Hij heeft veel mooi dingen verzameld, veel diploma,s gehaald, goede flessen wijn opgeslagen. Hij zit tevrede op zijn kruk en geniet liever van het niets-doen. Hij houdt van feestvieren. Hij is gelukkig en weet dat hij iets te geven heeft - zijn zelfvoldane lach laat ons zien. dat hij gewend is dat andere naar hem toekomen. Hij heeft het niet nodig, zelf risico te lopen, om de eerste stap naar anderen toe te moeten doen. het geven wordt tot een ondeugende, speelse "zaak".
Een gelukkig paar bekijkt met opgeheven armen een regenboog, die met tien kelken versierd is. Naast hen dansen twee kinderen. De afbeelding laat ons een gelukkig gezinsleven zien. Het staat symbolisch voor iedere plaats, voor iedere gemeenschap, waarin we voelen dat wij thuis zijn. De twee volwassenen bekijken het wonder van de regenboog en zien daarin de gaven, die het leven ons brengt: liefde, vreugde, geluk, vervulling. Zij zijn er dankbaar voor, want zij kennen ook de andere kant. Zij hebben reeds de situaties van de zwaarden en de staven doorstaan. Zij kennen het leed, terwijl de kinderen geluk en vreugde van het leven verwachten. Zij kijken elkaar in de ogen en niet naar de regenboog. De kaart staat voor liefde en geluk als geschenk. Wij kunnen deze liefde niet "verdienen" of "verwerven"
Duiding
- Liefde en geluk als geschenk
- Vervulling door de liefde, vervulling in de gemeenschap
